Sko, til að byrja með er mjög gott að hafa nógu mikið rokk og æsing til að peppa mann upp til að komast af stað og finna taktinn:
Nú ertu komin af stað. Drullaðu þér framhjá 5 ljósastaurum!
Og þegar maður hleypur framhjá fólki líður manni einsog það sjái mann sem sveittan fávita í ljótum fötum (allavega mér og ég hugsa þannig um hlaupandi fólk) og þetta lag toppar þá tilfinningu:
Og til að halda góðum takti:
Svo er maður orðinn svo obbossla þreyttur á hlaupunum og hægir niður í labb og þá gefur þetta lag manni von og trú á að fæturnir muni bera þig aftur heim... (þótt maður haldi að maður muni andast úr þreytu síðasta spölinn, verða úti eða springa einsog Maraþonkarlinn)
No comments:
Post a Comment